Saturday 20 August 2011

Answers to Dalbir Singh Msc - Part 4- TejwantKawaljit Singh

ਸਵਾਲ ਨੰ: ੧੬:- ਇਸ ਗ੍ਰੰਥ ਵਿੱਚ ਇਸਤ੍ਰੀ ਬਾਰੇ ‘ਸਜਿ ਪਛਤਾਨਿਓ ਇਨ ਕਰਤਾਰਾ।। `, ਅਰਥਾਤ ਰੱਬ ਵੀ ਔਰਤ ਨੂੰ ਸਾਜ ਕੇ ਪਛਤਾਇਆ। ਐਸੀਆਂ ਕਈ ਹੋਰ ਇਸਤ੍ਰੀ-ਨਿੰਦਕ ਪੰਕਤੀਆਂ (ਆਧਾਰ ਸ਼ਿਵ ਪੁਰਾਣ), ਗੁਰੂ ਲਿਖਤ ਕਿਵੇਂ? ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ: ਸੋ ਕਿਉ ਮੰਦਾ ਆਖੀਐ ਜਿਤੁ ਜੰਮਹਿ ਰਾਜਾਨ। . . ਨਾਨਕ ਭੰਡੈ ਬਾਹਰਾ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ।। (ਵਾਰ ਆਸਾ: ੪੭੩)

ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਸਵਾਲ ਤੋ ਝਲਕ ਇਹ ਪੇਂਦੀ ਹੈ ਕੇ ਆਪ ਜੀ ਸਬ ਨੂ ਇਕ ਰੂਪ ਸਮ੍ਜ੍ਦੇ ਹੋ ਜੋ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਗਲ ਹੈ। ਪਰ ਦੁਨਿਆ ਵਿਚ ਰਹਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂ ਪਤਾ ਹੈ ਕੇ ਦੁਨਿਆ ਵਿਚ ਚੰਗੇ ਲੋਕ ਵੀ ਨੇ ਤੇ ਗਲਤ ਵੀ । ਜੇ ਆਪ ਜੀ ਦੀ ਇਸਤਰੀ ਜਾਤ ਪ੍ਰਤੀ ਇਨੀ ਹਮਦਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਆਪ ਕਿਸੇ ਕੋਠੇ ਵਿਚੋਂ ਕਿਸੇ ਵੇਸਵਾ ਨੂ ਘਰ ਲਿਆ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪੁਤਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ? ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਚੰਗੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਵੀ ਨੇ ਤੇ ਬੁਰੀਆਂ ਵੀ । ਚਰਿਤਰ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਤੀਜੇ ਬੰਦੇ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਲਿਖਵਾਏ ਨੇ। ਇਥੇ ਇਕ ਮੰਤਰੀ ਰਾਜੇ ਨੂ ਸੰਸਾਰਿਕ ਗੱਲਾਂ ਸਮਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ , ਇਹ ਨਹੀਂ ਦਸ ਰਿਹਾ ਕੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਸੰਸਾਰਿਕ ਗਲ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਰੋਜ਼ ਬੋਲੇ ਜਾਂਦੇ ਮੁਹਾਵਰੇ ਵੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਲਿਆਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਨੇ । ਇਹ ਮੁਹਾਵਰਾ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਰੋਜ਼ ਵਰਤਦੇ ਹਾਂ ਬੁਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਵਰਤਦੇ ਹਾਂ। ਵੇਸੇ ਦਸਣਾ ਕੇ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਜੋ ਜਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕੇ 
"ਕਾਮੁ  ਵਿਆਪੇ ਕੁਸੁਧ ਨਰ ਸੇ ਜੋਰ ਪੁਛਿ ਚਲਾ " ਤੇ " ਜਿਉ ਛੁਟੜਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰੈ ਦੁਹਚਾਰਣਿ ਬਦਨਾਉ॥" ਵਿਚ ਕੀਨੀ ਕੁ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਦਸਣ ਦੀ ਕਿਰਪਾਲਤਾ  ਕਰਨੀ ।

ਸਵਾਲ ਨੰ: ੧੭:-ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਕਾਲ ਨੇ ਕੰਨਾਂ ਚੋਂ ਮੈਲ ਕੱਢ ਕੇ ਰਚੀ! ? (ਪੰਨਾ ੪੭) ਕੰਨ ਸ਼ਰੀਰਧਾਰੀ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਕਾਲ ਨਿਰੰਕਾਰ ਕਿਵੇਂ? (ਪ੍ਰਿਥਮ ਕਾਲ ਜਬ ਕਰਾ ਪਸਾਰਾ।। ……ਏਕ ਸ੍ਰਵਣ ਤੇ ਮੈਲ ਨਿਕਾਰਾ।। ਤਾਂਤੇ ਮਧੁਕੀਟਭ ਤਨ ਧਾਰਾ।। ਦੁਤੀਆ ਕਾਨ ਤੇ ਮੈਲੁ ਨਿਕਾਰੀ।। ਤਾ ਤੇ ਭਈ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਰੀ।। (ਪੰਨਾ ੪੭) ਤਾਂ ਦਸੋ, ਕੀ ਗੁਰਸਿਖ ਇਹ ਗੁਰਵਾਕ ਮੰਨਣੇ ਛੱਡ ਦੇਣ? ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਵਨਾ ਭਇਆ ਪਵਨੈ ਤੇ ਜਲੁ ਹੋਇ।। ਜਲ ਤੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਸਾਜਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤ ਸਮੋਇ।। (ਅੰ: ੧੯, ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ) ਅਤੇ, ਅਰਬਦ ਨਰਬਦ ਧੁੰਧੂਕਾਰਾ।। ਧਰਣਿ ਨ ਗਗਨਾ ਹੁਕਮੁ ਅਪਾਰਾ।। ……।। ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਨ ਕੋਈ।। ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਏਕੋ ਸੋਈ।। (ਅੰ: ੧੦੩੫, ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ

ਆਪ ਦੇ ਏਸ ਸਵਾਲ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਪੂਰਵਕ ਜਵਾਬ ਮੇਰੇ ਬਲੋਗ ਵਿਚ ਦਿਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਤੋਹਾਣੁ ਅਕਾਲ ਉਸਤਤ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਦਸ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ :

ਪ੍ਰਣਵੋ ਆਦਿ ਏਕੰਕਾਰਾ ॥
प्रणवो आदि एकंकारा ॥
I Salute the One Primal Lord.

ਜਲ ਥਲ ਮਹੀਅਲ ਕੀਓ ਪਸਾਰਾ ॥
जल थल महीअल कीओ पसारा ॥
Who pervades the watery, earthly and heavenly expanse.


ਦਸੋ ਇਹ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਮੁਤਾਬਿਕ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਵੇਸੇ ਆਪ ਜੀ ਮੇਰਾ ਲੇਖ ਜਰੂਰ ਪਢ਼ ਲੇਣਾ ਤਾਂ ਜੋ ਆਪ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਭਰਮ ਨਾ ਰਹ ਜਾਵੇ । ਇਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਹ ਸਕਦਾ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਇਨੀ ਡੂੰਗੀ ਗਲ ਸਮ੍ਜਨ ਦੇ ਸਮਰਥ ਹੋ ਕੇ ਨਹੀਂ। ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰਨਾ ਜੀ ।

੧੮) ਇਤਿਹਾਸਕ ਭੁਲਾਂ ਕਿਉਂ? (ੳ) “ਤਿਲਕ ਜੰਞੂ ਰਾਖਾ ਪ੍ਰਭ ਤਾ ਕਾ।। … ਰਚਨਾ ਵਿੱਚ ਨੌਵੇਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੈ ਪਰ ਗੁਰੂ ਅਰਜੁਨ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਾ ਗ੍ਰੰਥ`ਚ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀ, ਕਿਉਂ?

ਦਸੋ ਕੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਾ ਦੇਣਾ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਭੁਲ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਈ? ਇਹ ਕੋਈ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਨਹੀਂ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਏਸ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਪੂਰਾ ਦਸਿਆ ਜਾਂਦਾ । ਇਹ ਗ੍ਰੰਥ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਮਰਜੀ ਹੈ ਜੋ ਚਾਹੇ ਲਿਖੇ, ਆਪ ਜੀ ਤੋ ਸਲਾਹ ਲੈ ਕੇ ਥੋਰਾ ਲਿਖਣਾ ਸੀ ? ਵੇਸੇ ਤੋਹਾਨੂ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦੁਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਹਿੰਦੁਆਂ ਦੇ ਉਤੇ ਕੀਤੇ ਏਹਸਾਨ ਦਾ ਇਨਾ ਬੁਰਾ ਕਿਓਂ ਲਗਦਾ ਹੈ ? ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਿਖ ਹੋ ਤਾਂ ਤੋਹਾਨੂ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਜੁਲਮ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਸਗੋਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਧਰਮ ਦੀ ਰਾਖੀ ਲਈ ਜਾਂ ਦਿਤੀ ਜਿਸ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਧਰਮ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ। ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਅਕਿਰਤਘਣ ਹਿੰਦੂ ਨੂ ਇਹ ਤਕਲੀਫ਼ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮਾਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ।

(ਅ) ਭਗਤ ਰਾਮਾਨੰਦ ਪਹਿਲੋ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਆਏ ਤੇ ਹਜ਼ਰਤ ਮੁਹੰਮਦ ਬਾਦ ਵਿਚ? ਐਸੀਆਂ ਕਈ ਭੁਲਾਂ…
 ਇਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਵੀ ਬਲੋਗ ਦੇ ਵਿਚ ਪਿਆ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਦਸ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕੇ ਆਪ ਜੀ ਸ਼ਾਇਦ ਬੈਰਾਗੀ ਸਾਧੂਆਂ ਤੋਂ ਨਾ ਵਾਕਿਫ਼ ਹੋ । ਅਜ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਜੇ ਚਾਹ੍ਵੋ ਤਾਂ ਬੇਰਾਗੀ ਸਾਧੂਆਂ ਨੂ ਮਿਲ ਸਕਦੇ ਹੋ ਤੇ ਓਹਨਾ ਦੇ ਗੁਰੂ ਬਾਰੇ ਜੋ ਹੁਣ ਵੀ ਸਰੀਰਿਕ ਤੋਰ ਤੇ ਮੋਜੂਦ ਹੈ ਪੁਛ ਸਕਦੇ ਹੋ , ਉਸ ਦਾ ਵੀ ਦਾ ਨਾਮ ਰਾਮਾਨੰਦ ਹੈ!! ਇਹ ਰਾਮਾਨੰਦ ਓਹ ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਦੀ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਗਲ ਹੋਈ ਹੈ। ਰਾਮਾਨੰਦ ਬੇਰਾਗੀ ਦੇ ਮਤ ਦੇ ਸਾਧੂ ਜਟਾਧਾਰੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਬਹੁਤੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਕੋਈ ਕਪੜਾ ਨਹੀਂ ਪਾਂਦੇ। ਹੁਣ ਜਿਸ ਰਾਮਾਨੰਦ ਜੀ ਦਾ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਜਿਕਰ ਆਇਆ ਹੈ ਓਹ ਤੇ ਇਹਨਾ ਪਖੰਡਾਂ ਦੀ ਗਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ , ਬਸ ਇਕ ਨਾਮ ਦੀ ਗਲ ਕਰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਇਹ ਸਾਧੂਆਂ ਦਾ ਗੁਰੂ ਤੇ ਕਹੰਦਾ ਹੈ ਕੇ ਬੇਰਾਗੀ ਹੋ ਜੋ, ਘਰ ਬਾਰ ਤਿਆਗ ਦੇਵੋ, ਤਨ ਨਾ ਢਕੋ ਜਿਆਦਾ , ਗਲ ਵਿਚ ਲ੍ਕ੍ਢ਼ ਦੀ ਮਾਲਾ ਪਾ ਕੇ ਰਖੋ। ਸੋ ਆਪ ਜੀ ਕਹਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕੇ ਇਹਨਾ ਬੇਰਾਗੀਆਂ ਦਾ ਗੁਰੂ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਵਾਲੇ ਭਗਤ ਰਾਮਾਨੰਦ ਜੀ ਹਨ? ਫਿਰ ਤਾਂ ਆਪ ਜੀ ਵੀ ਘਰ ਬਾਰ ਤਿਆਗ ਕੇ ਇਹਨਾ ਸਾਧੂਆਂ ਵਿਚ ਮਿਲ ਜਾਵੋ ਤੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚ ਚਲੇ ਜਾਵੋ ਤੇ ੧੨ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਕੁੰਬ ਦੇ ਮੇਲੇ ਵਿਚ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਕਰੋ। ਬੇਰਾਗ ਮਤ ਦੇ ਰਾਮਾਨੰਦ ਦੀ ਹੋਂਦ ਦਾ ਜਿਕਰ ਸਬ ਤੋਂ ਪੇਹ੍ਲਾਂ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਗਰੰਥ ਵਿਚ ਹੀ ਆਂਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕੇ ਇਹ ਜਟਾਧਾਰੀ, ਸਰੀਰ ਤੇ ਸਵਾਹ ਮਲਨ ਵਾਲੇ ਘਰ ਬਾਰ ਤਿਆਗਣ ਵਾਲੇ ਸਾਧੂ ਕੁਛ ਸੋ ਸਾਲ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ੨੦੦੦ ਸਾਲ  ਤੋਂ ਪੇਹ੍ਲਾਂ ਦੇ ਚਲੇ ਆ ਰਹੇ ਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਧਰਮ ਆਇਆ ਹੀ ੧੪੦੦ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੈ। ਤੋਹਾਨੂ ਅਸੀਂ ਬੇਰਾਗੀ ਸਾਧੂਆਂ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਵੀ ਭੇਜ ਦੇਵਾਂਗੇ ਤਾਂ ਕੇ ਤੋਹਾਨੂ ਕੋਈ ਸ਼ਕ ਨਾ ਰਹ ਜਾਵੇ ਮਤਾ ਆਪ ਜੀ ਦੀ  ਅਸੀਂ ਰਾਮਾਨੰਦ ਬੇਰਾਗੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ਰਦਾ ਵਿਚ  ਕੋਈ ਕਮੀ  ਕਰ ਦੇਈਏ ਕਿਓਂ ਕੇ ਸਾਡੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਤੇ ਕੇਹਾ ਹੈ ਕੇ ਓਸ ਰਾਮਾਨੰਦ ਬੇਰੈਗੀ, ਜਟਾਧਾਰੀ, ਪਿੰਡੇ ਤੇ ਸਵਾਹ ਮਲਨ ਵਾਲੇ ਗਲ ਵਿਚ ਕਾਠ ਦੀ ਮਾਲਾ ਵਾਲੇ ਦੇ ਪਿਛੇ ਨਹੀਂ ਲਗਨਾ, ਪਰ ਆਪ ਜੀ ਗਲ ਵਿਚ ਮਾਲਾ ਪਾ ਕੇ ਜੀ ਸਦਕੇ ਘੁਮ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੀ । ਹੁਣ ਦਸੋ ਕੇ ਭੁਲ ਕੋੰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਜੇ ਇਹ ਆਪ ਜੀ ਮੁਤਾਬਿਕ ਕਿਸੇ ਸਾਕਤ ਮਤੀਆਂ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਤੇ ਓਹਨਾ ਨੂ ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਮਤ ਦੇ ਗੁਰੂ ਦਾ ਜਨਮ ਤੋਹਾਦੇ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ । ਫੀਰ ਤਾਂ ਸਗੋਂ ਓਹ ਬਿਲਕੁਲ ਠੀਕ ਕਹੰਦੇ ਹੋਣੇ ਨੇ ਕੇ ਰਾਮਾਨੰਦ ਪਹਿਲਾਂ ਆਇਆ। ਕਿਸੇ ਤੇ ਤਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਸਿਖੋ ।

(੧੯) ਅਨਹੋਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਿਉਂ? ਸਤਿਜੁਗ ਵਿੱਚ ਮਹਾਕਾਲ ਦੀ ਦੈਂਤਾਂ ਨਾਲ ਜੰਗ (ਚਰਿਤ੍ਰ ੪੦੫) ਵਿਚ
(ੳ) ਦੈਂਤਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਨਿਕਲੀ ਅੱਗ ਚੋਂ ਧਨੁਖਧਾਰੀ ਪਠਾਨ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਏ! ! ?
(ਅ) ਦੈਂਤਾਂ ਨੇ ਸਵਾਸ ਛੱਡੇ ਤਾਂ ਸੈਯਦ ਤੇ ਸ਼ੇਖ ਮੁਗਲ ਪੈਦਾ ਹੋ ਕੇ ਮਹਾਕਾਲ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਗੇ! ! ? (ਚੌਪਈ ੧੯੮-੧੯੯), ਲੱਖਾਂ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁਗਲ ਤੇ ਪਠਾਨ ਕਿਥੋਂ ਆਏ? ?
(ਨੋਟ: ਇਸੇ ਜੰਗ ਵਿਚ, ਚਰਿਤ੍ਰ ੪੦੫, ਮਹਾਕਾਲ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਧਨੁਖ-ਕਿਰਪਾਨ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਫੜ ਕੇ ਲੜਦਾ ਹੈ, ਲੜਦਿਆਂ ਮਹਾਕਾਲ ਨੂੰ ਪਸੀਨਾ ਆਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਸਾਬਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਹਾਕਾਲ ਸ਼ਰੀਰਧਾਰੀ ਹੈ। ਸੋਦਰੁ ਰਹਿਰਾਸ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੌਪਈ ‘ਹਮਰੀ ਕਰੋ ਹਾਥ ਦੈ ਰਛਾ।। ` (੩੭੭ ਤੋਂ ੪੦੧ = ੨੫ ਚੋਪਈਆਂ) ਇਸੇ ਸ਼ਰੀਰਧਾਰੀ ਮਹਾਕਾਲ ਅੱਗੇ ਕੀਤੀ ਬੇਨਤੀ ਕਬਿ ਸਯਾਮ ਨੇ ਲਿਖੀ ਹੈ: ਕਬਯੋ ਬਾਚ।। ਬੇਨਤੀ।। ੩੦ ਪੰਨਿਆਂ ਦੇ ਇਸ ੪੦੫ਵੇਂ ਚਰਿਤ੍ਰ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਵੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ੧੦ ਨਹੀ ਲਿਖਿਆ ਪਰ ਗੁਟਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮਨ-ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਛਾਪ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਕਿਉਂ? ?)

ਆਪ ਜੀ ਮੁਤਾਬਿਕ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਤਾਂ ਅਨਹੋਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਹੀਂ ਹਨ , ਸੋ ਫਿਰ ਆਪ ਜੀ ਮਨਦੇ ਹੋ ਕੇ ਥਮ ਪਾਢ਼ ਕੇ ਨਰਸਿੰਘ ਨਿਕਲਿਆ ਜਿਸ ਦਾ ਅਧਾ ਧਢ਼ ਆਦਮੀ ਦਾ ਸੀ ਤੇ ਅਧਾ ਸ਼ੇਰ ਦਾ? ਆਪ ਜੀ ਮਨਦੇ ਹੋ ਕੇ ਰਬ ਦੇ ਹਥ ਵਿਚ ਗਦਾ ਹੈ , ਮਥੇ ਤੇ ਤਿਲਕ ਹੈ , ਗਲ ਵਿਚ ਮਾਲਾ ਹੈ, ਹਥ ਵਿਚ ਚਕ੍ਰ ਹੈ ਤੇ ਓਹ ਪੰਸ਼ੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ? ਆਪ ਜੀ ਮਨਦੇ ਹੋ ਕੇ ਕਬੀਰ ਜੀ ਨੂ ਜਦੋਂ ਗੰਗਾ ਵਿਚ ਸੁਟਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨਾ ਦੀਆਂ ਜੰਜੀਰਾਂ ਟੁਟ ਗਈਆਂ? ਆਪ ਜੀ ਮਨਦੇ ਹੋ ਕੇ ਭਗਤ ਨਾਮ ਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਮਾਰੀ ਹੋਈ ਗਾਂ ਜਿਵਾਈ ਸੀ? ਆਪ ਜੀ ਮਨਦੇ ਹੋ ਕੇ ਅਕਾਲਪੁਰਖ ਬਾਵਨ ਅਵਤਾਰ ਹੈ?  ਆਪ ਜੀ ਮਨਦੇ ਹੋ ਕੇ ਲਕਸ਼ਮਨ ਮਰ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਫਿਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਜਿੰਦਾ ਹੋ ਗਿਆ? ਆਪ ਜੀ ਮਨਦੇ ਹੋ ਕੇ ਰਬ ਦੇ ਦੰਦ ਨੇ, ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਜੁਲਫਾਂ ਸੋਹਣੀਆ ਨੇ ? ਵੀਰ ਜੀਓ ਇਹ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਕੋਲੋਂ ਨਹੀਂ ਕਹ ਰਿਹਾ , ਇਹ ਮੈਂ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚੋਂ ਕਹ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਭਲੀ ਭਾਂਤ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕੇ ਮੈਂ ਕਿਹਨਾ  ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਗਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਜੇ ਆਪ ਨੂ ਇਹ ਸਬ ਅਨਹੋਣੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਗੀਆਂ ਤਾਂ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਗਰੰਥ ਦੇ ਦੇੰਤ ਅਨਹੋਨੇ ਲਗ ਗਏ। ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਭੁਲ ਗਏ ਕੇ ਇਹਨਾ ਦੇੰਤਾਂ ਦਾ ਜਿਕਰ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਵੀ ਆਇਆ ਹੈ । ਬਾਕੀ ਜਿਥੋਂ ਤਕ ਪਠਾਣਾ ਦਾ ਜਿਕਰ ਹੈ, ਇਕ ਪਾਸੇ ਤਾਂ ਕਹੰਦੇ ਹੋ ਕੇ ਇਹ ਮਾਰਕੰਡੇ ਪੁਰਾਨ ਹੈ, ਸੋ ਆਪ ਜੀ ਦਸੋਂ ਮਾਰਕੰਡੇ ਪੁਰਾਨ ਵਿਚ ਕਿਥੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕੇ ਸਤਜੁਗ ਵਿਚ ਦੇਵੀ ਨਾਲ ਪਠਾਨ ਵੀ ਲ੍ਢ਼ੇ ਸੀ । ਫਸ ਗਏ ਨਾ ਆਪਣੀ ਅਗਿਆਨਤਾ ਦੇ ਸਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਆਪੇ ਹੀ ?ਵੀਰਜੀ , ਇਕ ਗਲ ਤੇ ਆਪ ਭੁਲ  ਗਏ ਕੇ ਦੇਵੀ ਦੇ ਯੁਧ ਵਿਚ ਤਾਂ ਤੋਪਾਂ ਤੇ ਬੰਦੂਕਾਂ ਵੀ ਚਲੀਆਂ ਨੇ  ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਗਰੰਥ ਵਿਚ , ਹੁਣ ਆਪ ਸਾਬਿਤ ਕਰੋ ਕੇ ਇਹ ਤੋਪਾਂ , ਬੰਦੂਕਾਂ, ਤੇ ਪਠਾਨ ਮਾਰਕੰਡੇ ਪੁਰਾਨ ਵਿਚ ਵੀ ਲਿਖੇ ਨੇ ਕਿਓਂਕਿ ਆਪ ਜੀ ਮੁਤਾਬਿਕ ਇਹ ਮਾਰਕੰਡੇ ਪੁਰਾਨ ਦਾ ਉਤਾਰਾ ਹੈ। ਵੀਰਜੀ ਤੋਹਾਨੂ ਏਸ ਗਰੰਥ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਹੀ ਸਮਜ ਨਹੀਂ ਆਈ । ਇਸ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ "ਬਚਿਤਰ ਨਾਟਕ" ਹੈ ।ਨਾਟਕ  ਮਤਲਬ ਕੇ ਇਹ ਡਰਾਮਾ  ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ । ਹੁਣ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਨਾਟਕ ਦੇ ਪਾਤਰਾਂ ਨੂ ਸਚ ਦੇ ਪਾਤਰ ਮਨ ਕੇ ਬੇਠ ਜਾਵੋ ਤਾਂ ਏਸ ਵਿਚ ਡਰਾਮਾ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਦਾ ਕੀ ਕਸੂਰ ਹੈ । ਕਲ ਨੂ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋ ਕੇ ਗੱਬਰ ਸਿੰਘ ਵੀ ਅਸਲੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਪਰ ਠਾਕੁਰ ਨੇ ਬਿਨਾ ਬਾਹਵਾਂ ਤੋਂ ਗੱਬਰ ਸਿੰਘ ਨੂ ਕਿਦਾਂ ਮਾਰ ਦਿਤਾ। ਠਾਕੁਰ ਘੋੜਾ ਕਿਦਾਂ ਚਲਾਂਦਾ ਹੋਵੇਗਾ ਬਿਨਾ ਬਾਹਵਾਂ ਤੋਂ। ਸੋ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਮਨਦੇ ਕੇ ਕੋਈ ਗੱਬਰ ਸਿੰਘ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕੀ ਕਹਨੇ ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਸਰਦਾਰ ਸਾਹਿਬ । 

ਬਾਕੀ ਦੇ ਜਵਾਬ ਅਗਲੀ ਕਿਸ਼੍ਤ ਵਿਚ 

ਤੇਜਵੰਤ ਕਵਲਜੀਤ ਸਿੰਘ (20/08/11) copyright@tejwantkawaljit singh . Any changes made without the permission will lead to a legal action at the cost of editor