ਇਹ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ ਵਿਚ ਕੀਤੇ ਵੀ ਨਹੀ ਲਿਖਿਆ ਕੇ ਮਹਾਕਾਲ ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇ ਬੜਕਾਂ ਮਾਰਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ... ਅਸਲ ਵਿਚ ਪੰਕਤਿ ਇਹ ਹੈ :
ਮਦਰਾ ਕਰ ਮੱਤ ਮਹਾ ਭਭਕੰ ॥ ਬਨ ਮੈ ਮਨੋ ਬਾਘ ਬਚਾ ਬਬਕੰ ॥੫੩॥
ਅਰਥ- ਓਸ ਮਹਾਕਾਲ ਦੀ ਚਾਲ ਇਸ ਤਰਹ ਹੈ ਜਿਸ ਤਰਹ ਮਸਤ ਹਾਥੀ ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇ ਚਲਦਾ ਹੈ,,,,, ਓਹ ਇਸ ਤਰਹ ਹੈ ਜਿਸ ਤਰਹ ਸ਼ੇਰ ਦਾ ਬੱਚਾ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਦਹਾੜ ਦਾ ਹੈ ,,, ਭਾਵ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਕੋਈ ਡਰ ਨਹੀਂ, ਓਸ ਦੀ ਚਲ ਨਿਰਾਲੀ ਹੈ , ਮਸਤ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਮੋਜ ਵਿਚ .... ਓਹ ਕਿਸੇ ਕੋਲੋਂ ਡਰਦਾ ਨਹੀਂ ... ਹੁਣ ਇਥੇ ਕੀਤੇ ਵੀ ਨਹੀ ਲਿਖਿਆ ਕੇ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇ ਬੜਕਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹੈ !!!! ਓਸ ਦੇ ਗਲ ਵਿਚ ਮੁੰਡ ਦੀ ਮਾਲ ਹੈ , ਹੁਣ ਮੁੰਡ ਦਾ ਮਤਲਬ ਵੀ ਸਮਝਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ.... ਮੁੰਡ ਸੀਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ... ਤੇ ਸੀਸ ਭਾਵ ਮੁੰਡ ਕਿਸ ਦਾ ਹੈ ??? ਇਹ ਮੁੰਡ ਹੈ ਹਉਮੇ ਦਾ ... ਇਸ ਦਾ ਜਿਕਰ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ .... "ਸਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਗਾਖੜੀ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ" ... ਜਦੋਂ ਇਹ ਹਉਮੈ ਰੂਪ ਸਿਰ ਕਟ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਹੀ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਦੀ ਬੰਦਗੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ.. ਸੋ ਅਲੰਕਾਰ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਮਹਾਕਾਲ ਦੇ ਗਲ ਵਿਚ ਇਹਨਾ ਹੌਮੇ ਰੂਪ ਰਾਕਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਿਰਾਂ ਦੀ ਮਾਲਾ ਹੈ..... ਭਾਵ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਹੌਮੇ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ .... ਇਸੇ ਤਰਹ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ :
ਸੰਖ ਚਕ੍ਰ ਮਾਲਾ ਤਿਲਕੁ ਬਿਰਾਜਿਤ; ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਜਮੁ ਡਰਿਓ ॥
ਨਿਰਭਉ ਭਏ, ਰਾਮ ਬਲ ਗਰਜਿਤ; ਜਨਮ ਮਰਨ ਸੰਤਾਪ ਹਿਰਿਓ ॥੨॥
///////////////
ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਜਪਤ; ਕੋ ਕੋ ਨ ਤਰਿਓ ॥
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਸਾਧ ਕੀ ਸੰਗਤਿ; ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਤਾ ਕੋ ਨਾਮੁ ਪਰਿਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸੰਖ ਚਕ੍ਰ ਮਾਲਾ ਤਿਲਕੁ ਬਿਰਾਜਿਤ; ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਜਮੁ ਡਰਿਓ ॥
ਨਿਰਭਉ ਭਏ, ਰਾਮ ਬਲ ਗਰਜਿਤ; ਜਨਮ ਮਰਨ ਸੰਤਾਪ ਹਿਰਿਓ ॥੨॥
ਅੰਬਰੀਕ ਕਉ ਦੀਓ ਅਭੈ ਪਦੁ; ਰਾਜੁ ਭਭੀਖਨ ਅਧਿਕ ਕਰਿਓ ॥
ਨਉ ਨਿਧਿ ਠਾਕੁਰਿ ਦਈ ਸੁਦਾਮੈ; ਧ੍ਰੂਅ ਅਟਲੁ, ਅਜਹੂ ਨ ਟਰਿਓ ॥੩॥
ਭਗਤ ਹੇਤਿ ਮਾਰਿਓ ਹਰਨਾਖਸੁ; ਨਰਸਿੰਘ ਰੂਪ ਹੋਇ ਦੇਹ ਧਰਿਓ ॥
ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਭਗਤਿ ਬਸਿ ਕੇਸਵ; ਅਜਹੂੰ ਬਲਿ ਕੇ ਦੁਆਰ ਖਰੋ ॥੪॥੧॥
ਹੁਣ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਦਾ ਨਿਰਾਕਾਰੀ ਸਰੂਪ ਵਰਣਨ ਹੈ , ਪਰ ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਓਸ ਦੇ ਹਥ ਵਿਚ ਸੰਖ ਵੀ ਹੈ , ਗਲ ਵਿਚ ਮਾਲਾ ਵੀ , ਓਸ ਦੇ ਮਥੇ ਤੇ ਤਿਲਕ ਵੀ ਲੱਗਾ ਹੈ.... ਹੁਣ ਜੇ ਹਿੰਦੁਆ ਨੂੰ ਪੁਛੋ ਤਾਂ ਓਹਨਾ ਨੇ ਕਹਿਣਾ ਕੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਤਾਂ ਜੀ ਵਿਸ਼ਨੂ ਭਗਤੀ ਹੈ ਕਿਓਂ ਕੇ ਹਿੰਦੁਆ ਦੇ ਗ੍ਰੰਥ ਜਿਸ ਵਿਸ਼੍ਣੁ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਨੇ , ਓਸ ਦੇ ਲਛਣ ਵੀ ਏਹੋ ਹੀ ਹਨ....ਭਭੀਖਨ ਨੂੰ ਰਾਜ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਸੀ , ਤੇ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਨੂੰ ਵਿਸ਼੍ਣੁ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ , ਇਸੇ ਤਰਹ ਸੁਦਾਮੇ ਦੇ ਘਰ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਵੀ ਵਿਸ਼੍ਣੁ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ , ਇਸੇ ਤਰਹ ਹਰਨਾਕਸ਼ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ ਨਰਸਿੰਘ ਵੀ ਵਿਸ਼੍ਣੁ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ.... ਤੇ ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਗੱਲ ਵੀ ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਦੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ... ਇਸ ਲਈ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੇ ਅਖਰੀ ਅਰਥ ਕਰੋਗੇ ਤਾਂ ਆਪ ਜੀ ਨੂੰ ਇਥੇ ਵੀ ਵਿਰੋਧਾ ਭਾਸ ਦਿਖੇਗਾ!!!! ਇਹ ਅਲੰਕਾਰਕ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ... ਇਸ ਦਾ ਭੇਦ ਸਮਝਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ.... ਆਸ ਹੈ ਕੇ ਕਨਸੈਪਟ ਕਲੀਅਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇਗਾ !!!!!
ਮਦਰਾ ਕਰ ਮੱਤ ਮਹਾ ਭਭਕੰ ॥ ਬਨ ਮੈ ਮਨੋ ਬਾਘ ਬਚਾ ਬਬਕੰ ॥੫੩॥
ਅਰਥ- ਓਸ ਮਹਾਕਾਲ ਦੀ ਚਾਲ ਇਸ ਤਰਹ ਹੈ ਜਿਸ ਤਰਹ ਮਸਤ ਹਾਥੀ ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇ ਚਲਦਾ ਹੈ,,,,, ਓਹ ਇਸ ਤਰਹ ਹੈ ਜਿਸ ਤਰਹ ਸ਼ੇਰ ਦਾ ਬੱਚਾ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਦਹਾੜ ਦਾ ਹੈ ,,, ਭਾਵ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਕੋਈ ਡਰ ਨਹੀਂ, ਓਸ ਦੀ ਚਲ ਨਿਰਾਲੀ ਹੈ , ਮਸਤ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਮੋਜ ਵਿਚ .... ਓਹ ਕਿਸੇ ਕੋਲੋਂ ਡਰਦਾ ਨਹੀਂ ... ਹੁਣ ਇਥੇ ਕੀਤੇ ਵੀ ਨਹੀ ਲਿਖਿਆ ਕੇ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇ ਬੜਕਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹੈ !!!! ਓਸ ਦੇ ਗਲ ਵਿਚ ਮੁੰਡ ਦੀ ਮਾਲ ਹੈ , ਹੁਣ ਮੁੰਡ ਦਾ ਮਤਲਬ ਵੀ ਸਮਝਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ.... ਮੁੰਡ ਸੀਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ... ਤੇ ਸੀਸ ਭਾਵ ਮੁੰਡ ਕਿਸ ਦਾ ਹੈ ??? ਇਹ ਮੁੰਡ ਹੈ ਹਉਮੇ ਦਾ ... ਇਸ ਦਾ ਜਿਕਰ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ .... "ਸਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਗਾਖੜੀ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ" ... ਜਦੋਂ ਇਹ ਹਉਮੈ ਰੂਪ ਸਿਰ ਕਟ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਹੀ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਦੀ ਬੰਦਗੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ.. ਸੋ ਅਲੰਕਾਰ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਮਹਾਕਾਲ ਦੇ ਗਲ ਵਿਚ ਇਹਨਾ ਹੌਮੇ ਰੂਪ ਰਾਕਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਿਰਾਂ ਦੀ ਮਾਲਾ ਹੈ..... ਭਾਵ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਹੌਮੇ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ .... ਇਸੇ ਤਰਹ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ :
ਸੰਖ ਚਕ੍ਰ ਮਾਲਾ ਤਿਲਕੁ ਬਿਰਾਜਿਤ; ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਜਮੁ ਡਰਿਓ ॥
ਨਿਰਭਉ ਭਏ, ਰਾਮ ਬਲ ਗਰਜਿਤ; ਜਨਮ ਮਰਨ ਸੰਤਾਪ ਹਿਰਿਓ ॥੨॥
///////////////
ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਜਪਤ; ਕੋ ਕੋ ਨ ਤਰਿਓ ॥
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਸਾਧ ਕੀ ਸੰਗਤਿ; ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਤਾ ਕੋ ਨਾਮੁ ਪਰਿਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸੰਖ ਚਕ੍ਰ ਮਾਲਾ ਤਿਲਕੁ ਬਿਰਾਜਿਤ; ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਜਮੁ ਡਰਿਓ ॥
ਨਿਰਭਉ ਭਏ, ਰਾਮ ਬਲ ਗਰਜਿਤ; ਜਨਮ ਮਰਨ ਸੰਤਾਪ ਹਿਰਿਓ ॥੨॥
ਅੰਬਰੀਕ ਕਉ ਦੀਓ ਅਭੈ ਪਦੁ; ਰਾਜੁ ਭਭੀਖਨ ਅਧਿਕ ਕਰਿਓ ॥
ਨਉ ਨਿਧਿ ਠਾਕੁਰਿ ਦਈ ਸੁਦਾਮੈ; ਧ੍ਰੂਅ ਅਟਲੁ, ਅਜਹੂ ਨ ਟਰਿਓ ॥੩॥
ਭਗਤ ਹੇਤਿ ਮਾਰਿਓ ਹਰਨਾਖਸੁ; ਨਰਸਿੰਘ ਰੂਪ ਹੋਇ ਦੇਹ ਧਰਿਓ ॥
ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਭਗਤਿ ਬਸਿ ਕੇਸਵ; ਅਜਹੂੰ ਬਲਿ ਕੇ ਦੁਆਰ ਖਰੋ ॥੪॥੧॥
ਹੁਣ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਦਾ ਨਿਰਾਕਾਰੀ ਸਰੂਪ ਵਰਣਨ ਹੈ , ਪਰ ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਓਸ ਦੇ ਹਥ ਵਿਚ ਸੰਖ ਵੀ ਹੈ , ਗਲ ਵਿਚ ਮਾਲਾ ਵੀ , ਓਸ ਦੇ ਮਥੇ ਤੇ ਤਿਲਕ ਵੀ ਲੱਗਾ ਹੈ.... ਹੁਣ ਜੇ ਹਿੰਦੁਆ ਨੂੰ ਪੁਛੋ ਤਾਂ ਓਹਨਾ ਨੇ ਕਹਿਣਾ ਕੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਤਾਂ ਜੀ ਵਿਸ਼ਨੂ ਭਗਤੀ ਹੈ ਕਿਓਂ ਕੇ ਹਿੰਦੁਆ ਦੇ ਗ੍ਰੰਥ ਜਿਸ ਵਿਸ਼੍ਣੁ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਨੇ , ਓਸ ਦੇ ਲਛਣ ਵੀ ਏਹੋ ਹੀ ਹਨ....ਭਭੀਖਨ ਨੂੰ ਰਾਜ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਸੀ , ਤੇ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਨੂੰ ਵਿਸ਼੍ਣੁ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ , ਇਸੇ ਤਰਹ ਸੁਦਾਮੇ ਦੇ ਘਰ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਵੀ ਵਿਸ਼੍ਣੁ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ , ਇਸੇ ਤਰਹ ਹਰਨਾਕਸ਼ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ ਨਰਸਿੰਘ ਵੀ ਵਿਸ਼੍ਣੁ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ.... ਤੇ ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਗੱਲ ਵੀ ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਦੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ... ਇਸ ਲਈ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੇ ਅਖਰੀ ਅਰਥ ਕਰੋਗੇ ਤਾਂ ਆਪ ਜੀ ਨੂੰ ਇਥੇ ਵੀ ਵਿਰੋਧਾ ਭਾਸ ਦਿਖੇਗਾ!!!! ਇਹ ਅਲੰਕਾਰਕ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ... ਇਸ ਦਾ ਭੇਦ ਸਮਝਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ.... ਆਸ ਹੈ ਕੇ ਕਨਸੈਪਟ ਕਲੀਅਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇਗਾ !!!!!
