ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਪਖੰਡਾ ਦਾ ਖੁਲ ਕੇ ਵਿਰੋਧ

ਤਾਹਿ ਪਛਾਨਤ ਹੈ ਨ ਮਹਾ ਪਸੁ ਜਾ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮਾਹੀ ॥
ਪੂਜਤ ਹੈ ਪਰਮੇਸਰ ਕੈ ਜਿਹ ਕੇ ਪਰਸੈ ਪਰਲੋਕ ਪਰਾਹੀ ॥
ਪਾਪ ਕਰੋ ਪਰਮਾਰਥ ਕੈ ਜਿਹ ਪਾਪਨ ਤੇ ਅਤਿ ਪਾਪ ਲਜਾਹੀ ॥
ਪਾਇ ਪਰੋ ਪਰਮੇਸਰ ਕੇ ਜੜ ਪਾਹਨ ਮੈਂ ਪਰਮੇਸਰ ਨਾਹੀ ॥੯੯॥
ਮੋਨ ਭਜੇ ਨਹੀ ਮਾਨ ਤਜੇ ਨਹੀ ਭੇਖ ਸਜੇ ਨਹੀ ਮੂੰਡ ਸੁਹਾਏ ॥
ਕੰਠ ਨ ਕੰਠੀ ਕਠੋਰ ਧਰੇ ਨਹੂ ਸੀਸ ਜਟਾਨ ਕੇ ਜੂਟ ਸੁਹਾਏ ॥
ਸਾਚੁ ਕਹੋਂ ਸੁਨ ਲੈ ਚਿਤ ਦੈ ਬਿਨੁ ਦੀਨ ਦਿਆਲ ਕੀ ਸਾਮ ਸਿਧਾਏ ॥
ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਯਤ ਹੈ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਨ ਭੀਜਤ ਲਾਂਡ ਕਟਾਏ ॥੧੦੦॥

ਕੁਛ ਕੁ ਪੰਕਤੀਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਪਖੰਡਾ ਦਾ ਖੁਲ ਕੇ ਵਿਰੋਧ ਹੀ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਬਲਕਿ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਨਕਾਰ ਵੀ ਦਿੱਤਾ। ਪਥਰ ਪੂਜਾ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪਸ਼ੂ ਤੇ ਮੂਰਖ ਕਹਿ ਕੇ ਨਿਵਾਜਿਆ, ਮੋਨੀਆ ਨੂੰ, ਭੇਖੀਆਂ ਨੂੰ, ਪਖੰਡ ਵਾਲੀ ਨਿਮਰਤਾ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ( ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕੇ ਬੋਲੀ ਮਿਠੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਗੁਰਸਿਖ ਦੀ, ਅੰਦਰੋਂ ਭਾਵੇਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਕਢਦੇ ਹੋਣ ), ਟਿੰਡ ਕਰਵਾ ਕੇ, ਮਾਲਾ ਪਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ , ਜਟਾਵਾਂ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ , ਸੁੰਨਤ ਕਰਵਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ( ਮੁਸਲਮਾਨਾ ਵਾਂਗ ) ਇਹਨਾ ਪਖੰਡਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਅਸਲ ਮਾਰਗ ਤੇ ਚੱਲਣ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕੀਤੀ।